Yasin Suresi Arapça Okunuşu
Yasin Suresi'nin Tanımı
Yasin Suresi, Mekke'de inmiş olup, Kur'an-ı Kerim'de 36. sırada yer alır ve toplam 83 ayettir. Sure genel olarak üç ana konudan bahseder: Öldükten sonra dirilme ve haşre iman, belde halkının kıssası ve âlemlerin Rabbi'nin birliğini gösteren kesin delillerdir.
Yasin Suresi'nin Toplumdaki Yeri
Yasin Suresi, toplumda genellikle ölülerin arkasından okunan bir dua olarak bilinir ve yüzyıllardır bu gelenek devam etmektedir. Ancak ölülerin ardında Kur'an okunmasıyla ilgili bilinmesi gerekenler şu şekildedir:
- Ölülere Kur'an okunmasıyla ilgili Kur'an-ı Kerim'de ne doğrudan ne de dolaylı bir bilgi mevcuttur.
- Resulallah'ın sözlerini içeren makbul ve muteber hadis kitaplarında da bu konuyu doğrudan ele alan sağlam bir habere rastlanmamaktadır. Bu konuda elimizde olan hadislerin tamamına yakını ya zayıf ya da uydurmadır. Bu konudaki sahih hadis kitaplarında bulabileceğimiz tek hadis, Ebû Dâvûd ve İbn Mâce'de yer alan ve iki kaynakta da Mâ'kil b. Yesâr'den rivayet edilen Yasin Suresi'nin okunmasıyla ilgili hadistir ki bu hadisin doğruluğu da şüphelidir.
- İslam'ın ilk zamanlarında görülmeyen bu uygulama, muhtemelen tarihi süreç içerisinde ortaya çıkmıştır. Birtakım psikososyal nedenlerle dayanan bu gelenek, Müslümanların öte dünyaya yolcu ettikleri yakınlarına bir tür saygı aracı ve onlarla ilişkilerini bir biçimde devam ettirme yöntemi olarak değerlendirilebilir.
Yasin Suresi Arapça Okunuşu
Yasin Suresi'nin Latin harfleriyle Arapça okunuşu aşağıdaki gibidir:
- Yâsîn
- VeI Kur'an-il hakîm
- İnneke leminel mürselîn
- Alâ sırâtın müstakîm
- Tenzîlel azîzirrahîm
- Litünzira kavmen mâ ünzire âbâühüm fehüm gâfilûn
- Lekad hakkal kavlü alâ ekserihim fehüm lâ yü'minûn
- İnnâ cealnâ fî a'nâkihim aglâlen fehiye ilel ezkâni fehüm mukmehun
- Ve cealnâ min beyni eydîhim sedden ve min halfihim sedden feağşeynâhüm fehüm lâ yübsirûn
- Ve sevâün aleyhim eenzertehüm em lem tünzirhüm lâ yü'minûn
- İnnemâ tünzirü menittebazzikra haşyiyerrahmâne bilgaybi febeşşirhü bimağfiretiv ve ecrin kerîm
- İnnâ nahnü nuhyil mevtâ ve nektübü mâ kaddemû ve âsârehüm ve külle şey'in ahsaynâhü fî imâmin mübîn
- Vadrib lehüm meselen ashâbel karyeh. İz câehel mürselûn
- İz erselnâ ileyhi müsneyni fekezzebûhümâ fe azzeznâ bisâlisin fekâlû innâ ileyküm mürselûn
- Kâlû mâ entüm illâ beşerün mislünâ vemâ enzelerrahmânü min şey'in in entüm illâ tekzibûn
- Kâlû rabbünâ ya'lemü innâ ileyküm lemürselûn
- Vemâ aleynâ illel belâğul mübîn
- Kâlû innâ tetayyernâ biküm lein lem tentehû le nercümenneküm vele yemessenneküm minnâ azâbün elîm
- Kâlû tâirüküm meaküm ein zikkirtum bel entüm kavmün müsrifûn
- Vecâe min aksalmedineti racülün yes'â kâle yâ kavmittebiul mürselîn
- İttebiû men lâ yeselüküm ecran ve hüm muhtedûn
- Vemâ liye lâ a'büdüIlezî fetarenî ve ileyhi türceûn
- Eettehizü min dûnihî âliheten in yüdirnirrahmânü bi-durrin lâ tuğni annî şefâatühüm şey'en velâ yünkizûn
- İnnî izen lefi dalâlin mübîn
- İnnî âmentü birabbiküm fesmeûn
- Kıledhulil cennete, kâle yâleyte kavmî yâ'lemûn
- Bimâ gaferelî rabbî ve cealenî minel mükremîn
- Vemâ enzelnâ alâ kavmihî min bâdihî min cündin minessemâi vemâ künnâ münzilîn
- İn kânet illâ sayhaten vâhideten feizâhüm hâmidûn
- Yâ hasreten alel ibâdi mâ ye'tîhim min resûlin illâ kânû bihî yestehziûn
- Elem yerev kem ehleknâ kablehüm minel kurûni ennehüm ileyhim lâ yerciûn
- Ve in küllün lemmâ cemî'un ledeynâ muhdarûn
- Ve âyetün lehümül ardul meytetü ahyeynâhâ ve ahrecnâ minhâ habben fe minhü ye'külûn
- Ve cealnâ fîhâ cennâtin min nahîliv ve a'nâb ve feccernâ fîha minel uyûn
- Liye'külû min semerihî vemâ amilethü eydîhim efelâ yeşkürûn
- Sübhânellezî halekaI ezvâce küllehâ mimmâ tünbitül ardu ve min enfüsihim ve mimmâ lâ ya'lemûn
- Ve âyetün lehümülleyli neslehu minhünnehâre fe izâhüm muzlimûn
- Veşşemsü tecrî limüstekarrin lehâ zâlike takdîrul azîzil alîm
- Velkamere kaddernâhü menâzile hattâ âdekel urcûnül kadîm
- Leşşemsü yenbegî lehâ en tüdikel kamere velleylü sâbikunnehâr ve küllün fî felekin yesbehûn
- Ve âyetül lehüm ennâ hamelnâ zürriyyetehüm fil fülkil meşhûn
- Ve halaknâ lehüm min mislihî mâ yarkebûn
- Ve in neşe' nugrîkhüm felâ sarîha lehüm velâhüm yünkazûn
- İllâ rahmeten minnâ ve metâan ilâ hîn
- Ve izâ kîle lehümütteku mâ beyne eydîküm vemâ halfeküm lealleküm türhamûn
- Vemâ te'tîhim min âyetin min âyâti rabbihim illâ kânû anhâ mu'ridûn
- Ve izâ kîle lehüm enfikû mim mâ rezakakümüllâhü, kâllezîne keferû, lillezîne âmenû enut'ımü men lev yeşâullâhü et'ameh, in entüm illâ fî dalâlin mübîn
- Ve yekûlûne metâ hâzel va'dü in küntüm sâdikîn
- Mâ yenzurûne illâ sayhaten vâhideten te'huzühüm vehüm yehissimûn
- Felâ yestetîûne tavsiyeten velâ ilâ ehlihim yerciûn
- Ve nûfiha fîssûri feizâhüm minel ecdâsi ilâ rabbihim yensilûn
- Kâlû yâ veylenâ men beasena min merkadina hâzâ mâ veaderrahmânü ve sadekal mürselûn
- İn kânet illâ sayhaten vâhideten feizâ hüm cemî'un ledeynâ muhdarûn
- Felyevme lâ tuzlemu nefsün şeyen velâ tüczevne illâ mâ küntüm tâ'melûn
- İnne ashâbel cennetil yevme fî şuğulin fâkihûn
- Hüm ve ezvâcühüm fî zılâlin alel erâiki müttekiûn
- Lehüm fîhâ fâkihetün ve lehüm mâ yeddeûn
- Selâmün kavlen min rabbin rahîm
- Vemtâzül yevme eyyühel mücrimûn
- Elem a'hed ileyküm yâ benî âdeme en lâ tâ'büdüşşeytân innehü leküm adüvvün mübîn
- Ve enî'budûnî, hâzâ sırâtun müstekîm
- Ve lekad edalle minküm cibillen kesîran efelem tekûnû tâ'kılûn
- Hâzihî cehennemülletî küntüm tûadûn
- Lslevhel yevme bimâ küntüm tekfürûn
- Elyevme nahtimü alâ efvâhihim ve tükellimünâ eydîhim ve teşhedü ercülehüm bimâ kânû yeksibûn
- Velev neşâü letamesnâ alâ a'yunihim festebekus sırâta fe ennâ yübsirûn
- Velev neşâü lemesahnâhüm alâ mekânetihim femestetâû mudıyyev velâ yerciûn
- Ve men nüammirhü nünekkishü filhalkı, efelâ ya'kilûn
- Ve mâ allemnâhüşşi'ra vemâ yenbegî leh in hüve illâ zikrün ve kur'ânün mübîn
- Liyünzira men kâne hayyen ve yehlkkal kavlü alel kâfirîn
- Evelem yerav ennâ halaknâ lehüm mimmâ amilet eydînâ en âmen fehüm lehâ mâlikûn
- Ve zellelnâhâ lehüm feminhâ rekûbühüm ve minhâ ye'külûn
- Ve lehüm fîhâ menâfiu ve meşâribü efelâ yeşkürûn
- Vettehazû min dûnillâhi âliheten leallehüm yünsarûn
- Lâ yestetîûne nasrahüm ve hüm lehüm cündün muhdarûn
- Felâ yahzünke kavlühüm. İnnâ na'lemü mâ yüsirrûne vemâ yu'linûn
- Evelem yeral insânü ennâ halaknâhü min nutfetin feizâ hüve hasîmün mübîn
- Ve darebe lenâ meselen ve nesiye halkah kale men yuhyil izâme ve hiye ramîm
- Kul yuhyihellezî enşeehâ evvele merrah ve hüve bikülli halkın alîm
- Ellezî ceale leküm mineşşeceril ahdari nâren feizâ entüm minhü tûkidûn
- Eveleysellezî halakassemâvati vel arda bikâdirin alâ ey yahlûka mislehüm, belâ ve hüvel hallâkul alîm
- İnnema emrühü izâ erâde şey'en en yekûle lehü kün, feyekûn
- Fesübhanellezî biyedihî melekûtü külli şey'in ve ileyhi türceûn.
|
Yasin Suresi'nin toplumda ölülerin arkasından okunması geleneği hakkında ne düşünüyorsunuz? Kur'an-ı Kerim'de veya sahih hadislerde bu konuda herhangi bir bilgi bulunmaması, bu uygulamanın doğru olup olmadığını sorgulamamıza neden oluyor mu? Ayrıca, İslam'ın ilk zamanlarında görülmeyen bu uygulamanın tarihi süreçte ortaya çıkması, sizce Müslümanların öte dünyaya yolcu ettikleri yakınlarına bir tür saygı gösterme ve ilişkiyi devam ettirme yöntemi olabilir mi?
Cevap yazSevgili İstemihan,
Yasin Suresi'nin ölülerin arkasından okunması geleneği, toplumda yaygın olarak kabul görmüş bir uygulama olsa da, bu uygulamanın Kur'an-ı Kerim'de veya sahih hadislerde doğrudan yer almaması, bazı kişilerin bu konu hakkında şüphe duymasına neden olabilir.
Tarihi Süreç: İslam'ın ilk zamanlarında bu tür bir uygulamanın olmadığı bilinmektedir. Ancak zamanla, Müslümanlar sevdiği insanları ölüm sonrasında da hatırlamak ve onlar için dua etmek amacıyla bu geleneği benimsemiş olabilirler. Bu durum, ölen kişiye saygı gösterme ve onunla olan manevi bağı devam ettirme arzusundan kaynaklanmış olabilir.
Ruhani ve Toplumsal Bağ: Bu tür uygulamalar genellikle toplumsal ve dini bir ritüel olarak kabul edilir ve ölen kişilerin ruhuna dua etmek amacı taşır. Birçok kişi bu uygulamayı, ölüme karşı bir saygı gösterisi olarak görmekte ve bu yöntemle sevdiklerinin anısını yaşatmaktadır.
Sonuç olarak, Yasin Suresi'nin ölülerin arkasından okunması geleneği, dini metinlerde doğrudan yer almamasına rağmen, Müslüman toplumlarında manevi bir pratik olarak kabul görmüştür. Bu uygulama, ölenlere duyulan saygı ve sevgi ile ilişkilendirilebilir.